De bedrieger bedrogen … – Deel 1
Door: Geert MuylaertVervalsingen van kunst en antiek zijn van alle tijden. Zelfs voor onze jaarrekening werd er al vervalst. Dergelijke stukken welke nu nog in omloop zijn hebben weliswaar het predikaat van antiek, maar zijn toch vervalsingen (copie?n). In de wereld van kunst en antiek zijn er gigantische geldstromen, en juist daarom z??r interessant voor vervalsers. Het verhaal van meester vervalser Han Van Meegeren (Deventer 1889? – 1947) is toch wel h??l bijzonder.
Hij had de moderne kunst afgezworen omdat hij ervan overtuigd was dat hij nooit de aandacht zou krijgen die hij verdiende. Hij wilde zich in de periode voor de tweede wereldoorlog wreken op de toenmalige kunstcritici die zijn talent niet naar waarde konden schatten, en begon met het maken van “een echte valse Vermeer” ! De kop van Jut moest en zou dr. Abraham Bredius worden, een autoriteit wat betreft “Vermeer” en door Van Meegeren veracht tot in het diepste van zijn vezels !
Han Van Meegeren
Om zijn vervalsing te maken ging hij uiterst precies en minitieus te werk. Hij zocht en vond een waardeloos 17e eeuws doek, en begon met het zelf maken van oude verf. Hij had een zelf uitgevonden proc?d? bedacht om een nieuw geschilderd doek een eeuwenoude patina te geven. Hiervoor gebruikte hij fenoformaldehyde wat ervoor zorgde dat verf versteende. Vervolgens werd het geschilderde doek in een oven verhit. Om het kunstwerk volledig perfect te vervalsen werd het doek nadien over een cilinder gerold, zodanig dat er ontelbare kleine barstjes in de verf kwamen (craquel?) en deze werden opgevuld met zwarte inkt. Het uiteindelijke resultaat maakte hem zielsgelukkig !
Via een bevriende advocaat werd de grote Vermeer-specialist “Bredius” gecontacteerd … die eindelijk overtuigd was van zijn grote gelijk dat er nog meerdere “Vermeers” moesten bestaan ! Uiteindelijk zorgde Bredius ervoor dat het kunstwerk in 1938 met zijn zegen werd aangekocht door museum Boymans voor het toendertijd gigantische bedrag van ?20.000.
Beste Croesuslezers, het artistieke talent dat eindelijk erkenning kreeg, werd door zijn succes overmoedig …?????? Het vervolg hiervan in – Deel 2.
*** Hieronder het uit het niets opgedoken vervalste kunstwerk “De Emma?sgangers” uit 1937.
Gepubliceerd: 26 april 2010 in Kunst & Antiek.
Tags: kunst - goud
Reacties
6 reacties.
Reactie door Geert Muylaert - 26 april 2010 om 20:58
Soms is vals zelfs beter dan echt. Bvb. : een vals gebit. Dat is beter dan echte tanden, want je kunt g??n tandpijn hebben …
Reactie door Cyriel Dentich - 26 april 2010 om 21:05
Maar een echt blondje is toch beter dan een vals blondje …
Reactie door Vincent - 26 april 2010 om 21:22
Ook op eBay en andere veiling- en zoekertjeswebsites is de vraag vaak “echt of vals ?” … Hieraan zullen binnenkort ongetwijfeld nog artikels gewijd worden …
Reactie door marinus - 26 april 2010 om 23:51
En ’n vals gebit kun je ook op ’t nachtkastje leggen als je dat wilt. En wat heeft er nu meer uitstraling dan ’n gebit in ’n glas Steradent ?
Reactie door Ing. R.J. Constans - 26 april 2010 om 20:52
Interessant artikel. Je kunt echter zomaar niet alle kopie?n vervalsingen noemen. De naam vervalsing is duidelijk: de bedoeling is om de koper te misleiden. Kopie?n echter kunnen ook heel andere bedoelingen hebben. Zo zijn in de Oudheid kopie?n nogal vaak van betere kwaliteit dan het origineel. Door betere technieken of betere materialen.
Romeinse kopie?n van Griekse bouwwerken zijn misschien niet origineel, maar daarom nog altijd geen vervalsing. Zo ook het classicisme en neoclassicisme bulken van kopie?n, maar daarom nog geen vervalsingen zijn.