Nonkel Achille : Pecunia non olet !

Hygi?ne is belangrijk. Iedereen hecht daar belang aan (of zou het tenminste toch moeten doen). En toch is er een grote uitzondering waarbij quasi niemand stilstaat of het wel rein en netjes is : GELD ! Het was de Romeinse Keizer Vespasianus die dit goed had begrepen. Van hem kwam de gevleugelde uitdrukking : PECUNIA NON OLET ! (geld stinkt niet)

Hij herintroduceerde een door de gekke Keizer Nero uitgevonden urinebelasting voor de eigenaars van openbare toiletten. Toen was urine een zeer waardevol produkt dat verkocht werd aan wasserijen ? maar ook aan volders. Dit waren ambachtsmannen in de lakennijverheid. Dit beroep is thans volledig uitgestorven.

De taak van de volder was het vollen (laten vervilten) van een wollen weefsel. Dit is een bewerking om de vezels dichter ineen te werken, waardoor een stevige, waterdichte stof ontstaat die minder vatbaar is voor krimp. Volgens de traditionele methode werd het weefsel gedompeld in een grote bak met heet water, urine en vollersaarde: een vettige klei die het vuil uit de vezels opnam. Door het weefsel met de voeten aan te stampen zal de stof vervilten en krimpen.Het vollen was zwaar en vuil werk. Sinds de 17e eeuw werd dit werk gemechaniseerd door volmolens toe te passen. Deze konden worden aangedreven door paarden (rosmolens), maar ze werden vaak ook door waterkracht aangedreven. Vele watermolens dienden dit doel of werden voor dit doel omgebouwd. Een dergelijke molen werd in de volksmond wel een stinkmolen genoemd. Het uitgestorven beroep leeft nog voort in verschillende familienamen (bijvoorbeeld: Volder, De Volder, Volders)

Nonkel Achille had ook begrepen dat urine een waardevol produkt was. Hij had speciaal voor zijn klanten? een latrine geplaatst, waar iedereen zijn gevoeg kon doen “bij den ontvanger” ?

Beste Croesusvolgelingen : jaarlijks werd ?den beerput? leeggemaakt ? en uitgegoten over ?den lochting?. Het resultaat was ?een wondertuin? met uitzonderlijk grote groenten. Er kwam ook jaarlijks een aanzienlijk bedrag aan muntjes in de tuin te liggen die door gebruikers van de latrine uit de broekzakken waren gevallen ! Moraal van het verhaal : PECUNIA NON OLET ! En d?t was de spreuk die op de groene deur van de latrine, met een hartje in het midden, was geschreven.

*** In een volgende artikel : De wondertuin van Nonkel Achille !

Reacties

Reactie door Crozet - 19 december 2010 om 14:24

Prachtig artikel